Restauratie Gebouwen

Deze fase is gestart in januari 2011. De keten van aannemer Huurman uit Delft waren al in 2010 geplaatst. Op 13 januari 2011 is men begonnen met het plaatsen van de steigers voor de kazerne en voor het kruit- en projectielenmagazijn. De planning was dat deze fase voor de zomer van 2011 afgerond zou zijn, maar er waren een aantal tegenvallers. Het buitenblad (de buitenste laag stenen) van de kazerne bleek deels los te staan van de achterliggende constructie. Tevens bleek er bij de bouw meer ijzer als ankers gebruik te zijn dan vooraf was begroot. Met name de ankers die ontdekt werden in de sluitstenen van het gewelf van de ramen was een verrassing. Deze ankers zijn verwijderd en worden ook niet meer terug geplaatst.

Als eenmaal de eerste luiken zijn geplaatst gaan de volgende steeds wat sneller. In een paar dagen tijd zijn al veel luiken afgehangen. De luiken zijn nieuw gemaakt van eiken. De oude luiken bestonden uit drie planken dik eiken. Deze planken waren met ijzeren gesmede spijkers vastgezet. Door de tijd heen waren de spijkers gaan roesten en bleek het ondoenlijk om slechte delen van de luiken te vervangen. Ook zijn de luiken hol. Aan de buitenzijde is daar niets van te zien, maar door deze aanpassingen kost het minder eiken, maar belangrijker. Het gewicht van de luiken is aanzienlijk lager, zodat de mechanische werking  op de duimblokken (dat zijn de blokken waar de ijzeren duimen inzitten die de luiken dragen) minder is en de kans op schade in de toekomst minder.

Men man en macht wordt er gewerkt aan de betonnen elementen van de kustbatterij. De Duitse R 612 is inmiddels met hekken afgesloten zodat het vandalisme als het restauratiewerk zo goed mogelijk blijft. Het smalspoor is schoongemaakt en geconserveerd. De borstweringen worden weer allemaal van het mooie blokken patroon voorzien. De groepstations (meetstations) zijn inmiddels allemaal afgesloten met stalen deuren. Ook zijn de meetsleuven allemaal weer voorzien van nieuw ijzerwerk met aan de buitenzijde een afdekplaat. Aan de binnenzijde van alle groepstations zijn stalen constructies aangebracht om verder verval te voorkomen. Dit is belangrijk omdat dit beton geen stalen wapening heeft om het geheel bij elkaar te houden. In 1900 toen deze objecten gebouwd zijn kende men deze bouwwijze nog net niet.